Lieve allemaal,

Het heeft even geduurd maar na een maand is het wel weer tijd voor een blog!

Gisteren zijn we vertrokken uit Chipata naar Cape Maclair waar wij onze vakantie zullen door brengen. Ik zat samen met Angela en Frederieke opgepropt in de auto die gereden werd door Jan Van. De 12 koffers pasten net verdeeld in twee taxi's, vandaar de comfortabele situatie in de auto. De reis duurde 8 uur, maar het was het zeker waard, echt een prachtige locatie!

De afgelopen maand zijn we druk geweest met het regelen van de banen voor de tienermoeders en prostituees. Zo hebben we een selectie moeten maken en hebben er sollicitatie gesprekken plaats gevonden.

Tevens hebben we een geld inzamel actie gehouden voor het financieren van breiringen en wol. Heel erg bedankt voor de financiën want alle dames hebben we kunnen voorzien van een breiring en voldoende wol! Hiermee kunnen de dames een klein bedrijfje starten! Hopende wordt dit een duurzaam project en kunnen de volgende studenten de nieuwe groep tienermoeders en prostituees ook leren breien.

Tot slot hebben we ook een document geschreven voor caregivers dat als naslagwerk zal worden gebruikt.

De afgelopen twee weken hebben we afscheid genomen van al onze contacten in Chipata. Het is raar om weg te gaan en daarbij heb ik ook nog niet het gevoel dat ik weg ga. We hebben een lunch voor Home Based Care en Kachere georganiseerd. Tevens hebben we afscheid genomen van de fathers, sisters en onze bewaker van het Diocese of Chipata. We hebben een heerlijke appeltaart voor ze gebakken, wat ze erg lekker vonden!

De vier maanden zijn voorbij gevlogen! Ik heb een prettige tijd gehad in Chipata en ben een ervaring rijker geworden. Zoals de bisschop zei: "Nu hebben jullie het leven in Afrika met eigen ogen gezien en ervaren, en niet van de foto's, filmpjes en verhalen van tv". Afrika ontwikkeld zich, zo is er in Chipata gewoon twee supermarkten te vinden met groenten, vlees, maar ook met chips, chocola en snoep. Ook zijn de meeste grote wegen geasfalteerd en wordt er zelfs een fiets- en voetpad aangelegd. Ik hoop dat ik ooit nog een bezoek kan brengen aan Zambia: Chipata en Kanyanga. Tevens hoop ik dat ik wat van de cultuur mee kan nemen naar Nederland. Ik merk dat ik ben verandert als persoon. Ik ben sneller tevreden met wat ik heb. Aangezien ik heb gezien wat arm zijn is. Ook ben ik minder snel gestrest of zenuwachtig. Dit komt omdat de mensen in Zambia geen grote verwachtingen van je hebben of je bekritiseren, ze zijn blij met alles wat je kunt doen.

Ik ben blij weer naar huis te gaan. Na 4 maanden heb ik wel zin om mijn familie, vrienden, paard en natuurlijk Mark weer te zien. Ook heb ik zin om in mijn eigen bed te kunnen slapen met mijn eigen fijne kussen en dekens.

Chipata it was unforgetable!